De winnaar
Thé Tjong-Khing (1933) werkte als striptekenaar bij de Toonder Studio´s, waar hij onder andere de avonturen van Ollie B. Bommel tekende. Daarnaast tekende hij voor kindertijdschriften als Taptoe en Tina. Thé Tjong-Khing maakte de tekeningen bij boeken van onder meer Guus Kuijer, Sylvia Vanden Heede, Els Pelgrom, Miep Diekmann, Burny Bos, Dolf Verroen en Nannie Kuiper. Hij kreeg voor zijn werk drie Gouden Penselen en vijf Vlag en Wimpels/Eervolle Vermeldingen. Daarnaast ontving hij in 1987 de NIC-Illustratorenprijs en in 1997 een speciale prijs ter gelegenheid van het dertigjarig bestaan van het Stripschap. In 2010 kreeg hij de Max Velthuijs-prijs voor zijn oeuvre, waaraan een bedrag van 60.000 euro verbonden was.
De Jury
De jury beoordeelde de jeugdboeken die tussen 1 januari en 31 december 2004 werden uitgegeven. De uitgevers stuurden hiertoe in het totaal 166 titels in. Voorzitter van de jury was Jan Terlouw, natuurkundige, politicus en auteur; de leden zijn, Johan Dockx, art director voor De Standaard; Doeschka Meijsing, schrijver; Jan Smeekens, recensent voor de Provinciale Zeeuwse Courant.
In het juryrapport zeggen zij:
‘De kijker ziet precies wat er gebeurt en kan, al of niet met hulp van iemand die meekijkt, proberen de gebeurtenissen woorden te geven.
Hoe preciezer je kijkt, des te meer maakt een illustrator je deelgenoot van het plezier waarmee hij het boek heeft gemaakt.
Dat kan een verrukkelijke ervaring zijn. Alle details hebben zin, er worden karakters geschetst door de manier waarop de betreffende mensen of dieren handelen. Prentenboeken kunnen warm en uitnodigend zijn, ze kunnen zonder woorden bijdragen aan de taalontwikkeling van kinderen. En daarbij veel gedeelde pret tussen ouder en kind teweeg brengen.’ … ‘Veel prentenboeken bieden de mogelijkheid om met een kind ontdekkingen te doen die in woorden kunnen worden vertaald, op het gebied van mensen en dieren, maar ook als het gaat om handelingen, om goed, kwaad, ondeugend, geestig, behulpzaam, hinderlijk.’ … ‘[de prijs] gaat naar iemand die zeer welsprekend, zonder een woord te gebruiken, een verhaal vertelt. Meerdere verhalen. Verhalen die beginnen op het omslag en binnen in het boek allemaal hun vervolg krijgen en tot een bevredigend eind komen. Het bekroonde boek kan het af zonder woorden, de woorden worden geen moment gemist. De kinderen zullen op den duur meer ontdekken van de grappen die de schepper van het boek ons voorlegt dan de ouders. Een veelzijdig man, deze illustrator.’
Lezing en Rooverslied
De Woutertje Pieterse Lezing werd in 2005 gegeven door Imme Dros, en droeg de titel Miss Laps is a mammal. In: Literatuur zonder leeftijd, jaargang 19 (2005), afl. 67, blz. 138-143. Het Roverslied werd gezongen door Frederique Spigt met op gitaar Jan van der Meij.