De winnaar
Wim Hofman (Oostkapelle, 1941) wilde zendeling worden, daarom ging hij in 1953 naar het klein-seminarie van de Witte Paters in Sterksel en volgde hij verschillende theologische opleidingen. Pas vijftien jaar later, in 1968, vertrok hij naar Afrika. Niet als zendeling – daarvoor werd hij afgekeurd – maar als ontwikkelingswerker. In 1969 keerde hij terug en ging hij als adjunct-directeur bij de Zeeuwse Culturele Raad werken.
Tijdens zijn opleiding begon Wim Hofman met schilderen. De Cobra-groep, een groep kunstenaars met veel belangstelling voor primitieve kunst en kindertekeningen, bracht hem op het idee kinderverhalen te gaan schrijven en tekenen. In 1969, toen hij net terug was uit Afrika, verscheen zijn eerste boek, Welwel de zeer grote tovenaar.
Voor de illustraties in zijn boek Koning Wikkepokluk de merkwaardige zoekt een rijk ontving hij in 1974 zijn eerste prijs, het Gouden Penseel. En er volgen er meer, onder andere een Zilveren Griffel voor Wim in 1977, de Gouden Griffel in 1989 voor Het vlot en de Gouden Griffel in 1998 voor Zwart als inkt. Voor zijn hele oeuvre ontving hij in 1991 de Theo Thijssenprijs. Wim Hofman is een van de belangrijkste moderne Nederlandse jeugdboekenschrijvers. Daarnaast is hij ook beeldend kunstenaar. Hij heeft twee kinderen en woont met zijn vrouw Toke, in Vlissingen.
De jury
De jury bestond in 1998 uit Liesbeth Brandt Corstius, Cornald Maas, Cyrille Offermans en Koosje Sierman. In het juryrapport zeiden zij: “‘Dit’, zegt het omslag, ‘is het verhaal van Sneeuwwitje en de zeven dwergen’. En dat is het: het verhaal van Sneeuwwitje en de zeven dwergen – niet een moderne bewerking of actualisering, niet een poging het verhaal freudiaans aan te dikken, in politieke zin te allegoriseren of anderszins met karrevrachten diepzinnigheid te belasten. Nee, Zwart als inkt is ongegeneerd en vol overtuiging een sprookje, zinnelijk, vitaal, aards en vol poëzie.
[…]
Noodzakelijk is alleen nog de vermelding van de linoleumsneden, waarmee Hofman de metamorfosen in zijn Sneeuwwitje-verhaal in een reeks krachtige, inktzwarte of bloedrode terzijdes ook visueel gestalte geeft. – Prachtig, in één woord. De Woutertje Pieterse Prijs voor Wim Hofman is dik en dik en dik verdiend.”
Lezing
De eerste Woutertje Pieterse Lezing werd gegeven door Nicolaas Matsier, en droeg de titel Idee 1-3.
In: Literatuur zonder leeftijd, jaargang 12 (1998), afl. 46, blz. 196-202.
Lessugesties
Bij Zwart als inkt is lesmateriaal ontwikkeld, geschreven door Lieke van Duin (publicist, redacteur en auteur) en Jos van Hest (publicist, poëziedocent en dichter).