De winnaar
Toon Tellegen (Den Briel, 1941) studeerde medicijnen in Utrecht. In 1970 vertrok hij naar Kenia, waar hij drie jaar in een ziekenhuis in het gebied van de Maasai werkte. Daarna werkte hij vele jaren als huisarts in Amsterdam waar hij nog steeds woont.
In 1980 verscheen zijn eerste boek: De zin van een liguster, een dichtbundel voor volwassenen. Zijn eerste bundel kinderverhalen, Er ging geen dag voorbij, werd gepubliceerd in 1984. Het waren verhalen die Tellegen elke avond voor het slapengaan aan zijn dochter vertelde. Toen ze daar te oud voor werd, is hij ze gaan opschrijven, iedere avond één. Met zijn verhalen over de eekhoorn, de mier en alle andere dieren kreeg hij niet alleen bekendheid bij ons, maar ook in Frankrijk, Engeland, Italië, Spanje, Duitsland, Zweden, Tsjechië, China, Rusland, Polen, Finland, de Verenigde Staten en nog veel meer landen. Er zijn inmiddels twee dikke verzamelbundels met dierenverhalen: Misschien wisten zij alles en Iedereen was er.
De jury
In 1992 bestond de jury uit Kees Fens, Aukje Holtrop, Jacq Vogelaar en Joost van de Woestijne. In het juryrapport zeiden zij over dit boek: “De taal in het jongensdagboek is eenvoudig, maar ongewoon ef ciënt. Elke dagboekaantekening is een heel summier verhaal. Samen zouden de dagboekverhalen, door hun taal, maar ook door hun concentratie
op de ene guur en haar altijd slaande hand, iets benauwends kunnen krijgen, maar het tegendeel is het geval: ze werken bevrijdend. Daarom, maar ook om de gewaagdheid van het onderwerp, de superieure manier waarop in het boek de schijn van kindertaal is gerealiseerd, de humor – gevolg van de rijke verbeelding van de jongen – verdient Juffrouw Kachel de Woutertje Pieterse Prijs.”
Lessuggesties
Bij Juffrouw Kachel is lesmateriaal ontwikkeld, geschreven door Lieke van Duin (publicist, redacteur en auteur) en Jos van Hest (publicist, poëziedocent en dichter).